2 dagen River kwai en olifanten.

Zo weer terug van 2 geweldige dagen, wat een moois maar vooral ook erg indrukwekkend was het. Ons excursie begon op woensdag om 05.00 uur in de morgen Meneer Pom en zijn chauffeur kwamen ons ophalen in een mini busje, we zouden nog 1 andere Belg ophalen en gingen dan uiteindelijk met z'n 6 op pad. Ons eerste stop was in Bangkok om naar de markt Samut Sakhon te gaan, deze markt ligt aan de spoorlijn en zodra de trein er aan komt moet iedereen zijn handelswaar opruimen en wachten tot de trein gepasseerd is. Hier overheen lopen was al leuk echter hebben wij het niet mee kunnen maken dat ze ook daadwerkelijk alles moesten opruimen omdat het nog minstens een uur zou duren voordat de trein zou komen en Thailand is Thailand niet als je hier niet van de juiste tijden uit kan gaan want het kon ook nog is zo zijn dat het nog langer zou duren en helaas hadden wij daar geen tijd voor. De trein gaat wel met gepaste snelheid langs de kramen circa 10 km/h. Hop weer in de bus om verder te hobbelen tussen het verkeer in Thailand, moet zeggen ik zou hier echt niet zelf willen auto rijden wat een gekken op de weg. Het gaat van links naar rechts en andersom te moet hier ogen van voren en van achteren hebben. Toen aangekomen bij karamel suiker fabriek dit was wel leuk maar had voor mij niet gehoeven. Om vervolgens door te rijden naar een houtsnijfabriek, tja het zelfde geval als de karamel suiker fabriek leuk om te zien maar had overgeslagen mogen worden. Op naar de floating market, wat is dit leuk zeg we gingen eerst in een bootje door het rivier heen om daar langs de lokale huisje te varen uiteindelijk hebben we een klein stukje floating market gedaan jeetje wat is het druk dan op het water en een hoop mensen maar wel een enorme leuke ervaring om mee te maken vervolgens hebben we bij een Nederlands koffie tentje gedronken en zijn pa en ik over de floating market gelopen dit was wel lachen je komt dan enorm dichtbij hoe hun, hun eten bereiden en wat ze verkopen en voor hoeveel. Vanuit de floating market hebben we Bangkok verlaten zijn we naar Kancahaburi gereden om naar het Nonrak Sementery te gaan hier liggen alle overledenen die als krijgsgevangen de spoorlijn Birma- Thailand hebben moeten maken waaronder 1800 Nederlanders hier liggen, de graven zien er goed verzorgd uit maar kreeg wel even een stil momentje had nog nooit gehoord dat dit was gebeurd maar hoe heftig het was........ Deze soldaten hebben in de oorlog Nederland-Indië gevochten echter diegene die opgepakt/ gevangen werden genomen moesten uiteindelijk later als krijgsgevangen aan het werk om deze spoorlijn te maken. Daarna zijn we naar de "The Bridge over the River Kwai" geweest en ben deze te voet over heen gelopen het idee dat er hier zoveel mensen aan mee moesten helpen en dood zijn gegaan door verhongering en slechte behandeling heeft mij wel aan het denken gezet dat we anno 2014 nog steeds niks geleerd hebben en maar vooral lekker oorlog blijven voeren om macht. Op naar ons floating hotel ja ja je leest het goed floating hotel "drijvend hotel" we sliepen in het nationaal park Saywok om daar in het regenwoud te slapen. Aangekomen al lopend door een klein stukje jungle konden we direct onze kamers nemen, deze zijn echter erg basic met wel een douche en toilet maar alleen met koud water. we werden verzocht om direct ons om te kleden en naar het flloating restaurant te gaan waar we vervolgens door een bootje voort getrokken werden over de rivier the river kwai om naar 3 watervallen te gaan de laatste waterval kon je onder gaan staan en dit wou ik natuurlijk wel ff uitproberen door de harde stralen van het water moest je wel je bikini broekje vast houden anders was je die kwijt!!! De eerste dag hadden we al veel indrukken meegekregen maar de 2e dag is er 1 die ga ik echt niet meer vergeten..... Na het ontbijt gingen we naar het Hellfire pass museum daarin kregen we dus te zien hoe de spoorlijn is gebouwd 1 en al kippenvel onder erbarmelijk toestand deze gevangen de spoorlijn in 20 maanden gebouwd hebben. Ze moesten 18 uur op een dag werken en werkten ze niet hard genoeg kregen ze stokslagen. En dan al helemaal wat voor eten ze kregen 2x per dag een klein beetje rijst met zout en daar konden ze mee doen de meesten waren ook zeer vermagerd en stierven daarom ook van uitputting/ verhongering of door ongelukken. Daarna heb ik met pa en meneer Pom een stukje over de Hellfire pass gelopen en dus ook met eigen ogen kunnen zien hoe ze dus een weg hebben geslagen tussen een rotswand in. De film die ze vertoonde over hoe het allemaal gebeurd is staat op mijn netvlies gebrand, ik blijf maar steeds die uitgemergelde mensen voorbij zien lopen vreselijk wat deze mensen hebben moeten mee maken en zo hun dood hebben moeten vinden. De meesten waren nog enorm jong. Daarna door naar de olifanten, daar hebben we een ritje gemaakt op de olifant ik zeg er wel bij deze werden goed behandeld. Maar dit hoeft geen tweede keer voor mij. En dan op naar ons laatste deel we gingen eerst naar een treinstation Tamkrachen bridge of the wel Daily brigde gegaan, hier vindt je de enige houten brug spoor nog en een grot waarin buddha beelden staan. Vervolgens naar treinstation taklin gegaan om daar te wachten op de trein, en wederom in Thailand kan je er niet van uitgaan hoe laat deze gaat. 30 min later kwam dan eindelijk de trein eraan en zijn we ingestapt, wat een belevenis is dit om zo van Taklin naar Wapon te reizen. Eerder die dag had ik over de daily bridge gelopen en nu kwam ik er per trein ook nog is langs! Deze 2 dagen hebben mij enorm veel geschiedenis geleerd en ervaring opgedaan die ik zeker niet had willen missen!

Bij terug komst in Pattaya was het Loi Kratont festival dit is een Thaise traditie om wensballon en bloembakjes met kaars en wierrook in het water te laten. Dit alles gebeurd op het strand wat is dit mooi om mee te mogen maken. Ma en ik hebben aan deze traditie meegedaan. Ik heb een bloembakje in zee gelaten en een wens gedaan en Ma heeft 2 wens ballonnen ( 1 samen met mij) in de lucht opgelaten. De hemel was bezaaid met wensballonnen en vuurwerk en kan alleen maar zeggen dat ik veel bewondering heb voor de Thaise bevolking hoe zet dit op hebben gezet en voortzetten......